Andere

De refractieve chirurgie biedt tegenwoordig ook de mogelijkheid om speciale optische afwijkingen te behandelen. Dit geldt vooral voor gevallen van keratoconus. Keratoconus is een afwijking van het hoornvlies, waarbij de vormstabiliteit onvoldoende is. Dit leidt tot een geleidelijke verandering van de vorm van het hoornvlies. Progressief neemt de kromming van het hoornvlies toe. In extreme gevallen kan deze de vorm van een conus of kegel aannemen; vandaar de naam van keratoconus. Doorgaans stabiliseert de vorm van het hoornvlies bij deze patiënten rond de leeftijd van 40 jaar. Tot voor kort was deze afwijking nauwelijks te behandelen. Patiënten konden enkel worden geholpen met een harde contactlens. Helaas wordt de harde contactlens niet altijd verdragen. In sommige extreme gevallen kan dit leiden tot de noodzaak tot het uitvoeren van een hoornvliestransplantatie.

Sinds kort biedt de refractieve chirurgie ook de mogelijkheid de vormstabiliteit te verhogen door cross-linking.

Ook op de vorm van het hoornvlies kan ingegrepen worden door middel van het aanbrengen van intracorneale ringen. Hiervoor moet eerst een tunnel gemaakt worden, waarin de ring wordt opgeschoven. Intracorneale ringen worden reeds langer aangebracht. Sinds kort hoeft de tunnel onder het oppervlak van het hoornvlies, waarin de ring moet worden opgeschoven, niet langer manueel gemaakt te worden, maar kan deze, dankzij de femtosecondelaser, met laserprecisie gemaakt worden. Dat dit een enorme stap vooruit is, is evident als men bedenkt dat het hoornvlies van de keratoconus patiënt vaak verdund is tot 450 µ of minder (minder dan een halve mm). Het inbrengen van een harde ring onder het oppervlak van het hoornvlies is hierdoor een stuk eenvoudiger geworden

Toch moet men bedenken dat deze technieken nieuw zijn en dat de effecten ervan op langere termijn nog niet goed gekend zijn.